کوهنانی یکی از شهرهای استان لرستان در غرب ایران است. این شهر مرکز بخش کوهنانی از توابع شهرستان کوهدشت است.
جمعیت این شهردر سال 1385، برابر با 12850 نفر بودهاست.
اطراف کوهنانی را کوههایی فرا گرفتهاند که از شرق ماه کوه، از شمال کوه معروف بازگیر از جنوب کوه نثار و از غرب کوه بزرگ گور هستند. از وسط این شهر در گذشتهای نه چندان دور رودی میگذشت که شهر کوهنانی اطراف آن جمع شده و به همین دلیل نمای شهر تقریبا طولی است. این شهر دارای زمینهای کشاورزی هموار زیادی در اطراف خود است، کشاورزان از آن نهایت استفاده را کرده و هنگام پرورش محصول به بهشتی کم نظیر تبدیل میشود.وجه تسمیه آن نیز به همین دلیل است، یعنی کوهِ نان (کوهنانی). بخش کوهنانی شامل روستاهای شورابه، روستای پای آستان، خسرو آباد، حسین آباد، مرالی، حیدرخانی، خود شهر کوهنانی، روستای بساط بیگی، منار، زیر تنگ سیاب(دارای باغهای انار زیاد که توسط چشمه این منطقه تغذیه میشوند)، نوم کولی، گرخشاب، رماوند(دارای بوستانهای کشاورزی زیاد در کنار رود سیمره)، منطقه چشمه حیدر(دارای چراگاههای مناسب برای دامهای منطقه بوده که مابین کوه بزرگ گور و رود سیمره میباشد)و بالاخره روستای سرسبز رودبار است که هرساله بخش بزرگی از میوه جات استان را تامین میکند. لازم به ذکر است که روستای زیرتنگ سیاب توالی از روستاهای پشت سر هم است که تماما دارای باغهای انار میباشند. بیشتر این محصول برای صادرات به استانها وکشورهای دیگر مورد استفاده قرار میگیرد.زبان مردم این شهر لکی است که بازمانده یکی از زبان های باستانی ایرانی است. از طوایف معروف این شهر میتوان کاکم زوند و حیدرخانی( که خود را از بازماندگان کریم خان زند میدانند)، محمدرضایی، بساط بیگی، مرالی، نورعلی، آدینه وند، کت کن، آدینه وند( که در منطقه زیر تنگ و یاری بگ یا باباگردعلی زندگی میکنند) و... را نام برد. درباره روستای زیرتنگ سیاب لازم بذکر است که دارای بزرگترین چشمه استان میباشد که از قدیم در سواحل آن درخت انار پرورش مییافته است اما با ورود تکنولوژی آب روستا با نقاط دوردست پمپاژ میشود بطوریکه سطح زیر کشت درخت انار اکنون بالغ بر 700 هکتار میباشد.این روستا دارای طبیعتی زیبا و دلپذیر میباشد که مسافران زیادی را به سوی خود جذب میکند. از نقاط دیدنی این روستا علاوه بر باغات وسیع و سرسبز آن میتوان به کوه زیبا و باستانی ویزنهار، دره شاخهل، استخر طبیعی چمقره، سواحل زیبای رودخانه سیاب، چشمههای آب گرم گرخوشاب و... اشاره کردنام اصلی منطقه کورانی بوده است چنانکه تیرهای از انها به حوالی شیراز کوچ کرده اند هنوز خود را کورانی مینامند بنا به دلیل نا معلومی این نام به کوه نانی بدل شده است ظاهرآ طوایف متخاصم کلمه کورانی را کور نان تاویل وتعبیر میکرده اند که در گویش محلی معنی فردی که مهمان نواز نباشد را میدهد واز انجا که در بین مردم منطقه نان دادن ومهمان نوازی ارزش محسوب میشود واکنش نشان داده وگفته اند ما کورنان نیستیم بلکه کوه نان هستیم. والبته این جعل ناصواب وتحریف نام واقع شده است والبته اگر به صحبت افراد مسن گوش داده شود هنوز کورانی(کورونی) میگویندوقرین به ذهن است که کورانی ریشه اش گورانی یعنی از طایفه گوران کرد نژاد هستند.شاید بجا باشد که جوانان منطقه نام اصیل کورانی را احیائ کنند .نکته دیگر اینکه کورانی و رومشکان و طرحان که در قدیم مجموعآ طرحان گفته میشده است ولی حالا سه بخش مجزا شده اند در کل حدود 75000 (هفتادو پنج هزار ) جمعیت داردوشهر کورانی(کوهنانی)که حدود 15000(پانزده هزار)جمعیت دارد تشکیل شهرستان طرحان را بدهد که بسیار بجا میباشد. در تاریخ همواره طرحان از کوهدشت مهمتر بوده وبه همه شهرستان اطلاق میشده است.واکنون موقع ان است که مجددآ موقعیت خود را با شهرستان شدن احیا کند جای تاسف است که موضوع تشکیل شهرستان جدید البته با مشارکت رومشکان. واگر کافی نبود طرحان هم مشارکت داده شود